Rozdział 5

"Są ta­cy, którzy uciekają od cier­pienia miłości. 

Kocha­li, za­wied­li się i nie chcą już ni­kogo kochać,

 ni­komu służyć, ni­komu po­magać. 

Ta­ka sa­mot­ność jest straszna, 

bo człowiek uciekając od miłości, 

ucieka od sa­mego życia. Za­myka się w sobie."

- Słoneczko wstawaj - szepnęłam do śpiącej dziewczynki, pochylając się nad nią lekko.

- Jeszcze 5 minutek - szepnęła, po czym schowała się pod kołderkę.

- Czas wstawać niedługo wychodzimy - szepnęłam głaszcząc ją delikatnie po włosach.

- Już, już - szepnęła zaspana, po czym otwierając oczy spojrzała na mnie.

- Chodź zaniosę cię na śniadanko - powiedziałam tylko z uśmiechem wystawiając ręce do przodu.

- Yhym - mruknęła zaspana, po czym raz dwa wpakowała mi się w ramiona. Z uwagą, aby się nie przewrócić zeszłam po schodach, po czym posadziłam małego śpiocha przy stole, a sama poszłam do lodówki.

- Na co Księżniczka ma ochotę? - zapytałam zaglądając do środka.

- Na kanapki w kształcie serduszek z nutellą - powiedziała, po czym oparła głowę o stół.

- Już się robi - wyciągając nutellę, chwyciłam nóż i chleb tostowy. Z chleba powycinałam kształty serduszek, po czym posmarowałam pieczywo czekoladową masą. Wytarłam ręce w ścierkę, po czym postawiłam przed małą talerz z kanapkami i kubek ciepłej herbaty. Sama zaś wzięłam kubek z kawą, po czym siadłam na przeciwko malutkiej. - Jedz, jedz bo zaraz się spóźnimy.

- Yhym - mruknęła z pełną buzią, na co zachichotałam.

***

-Gotowa? - zapytałam córeczki stojąc w progu jej pokoju.

- Tak - odpowiedziała uśmiechnięta, po czym poprawiając sukienkę w kwiatki podeszła do mnie i łapiąc za rękę zaczęła ciągnąć na dół.

- Aż tak ci się spieszy - zapytałam z uśmiechem.
- Tak - odpowiedziała uśmiechnięta.
- Można wiedzieć dlaczego?
- Ponieważ znów będę mogła usłyszeć twój piękny głos - szepnęła zarumieniona.
- Oh skarbie - szepnęłam ze łzami w oczach, po czym biorąc ją na ręce mocno przytuliłam - Było powiedzieć, od dzisiaj będę ci śpiewać zawsze kiedy będziesz chciała.
- Kocham cię mamo - pocałowała mnie w policzek.
- Ja ciebie też robaczku.

Oczami Liama

Budząc się nadal myślami byłem z Danielle, Lucy i moją siostrzenicą. Dlaczego byłem takim debilem? Otwierając oczy siadłem na łóżku i schowałem twarz w dłoniach.

- Jestem nikim, jestem tylko zwykłym egoistą - krzyknąłem szarpiąc się za włosy.

- Liam spokojnie - krzyknął nagle jakiś damski głos obok mnie, zaskoczony spojrzałem w tamtą stronę. Danielle szybko do mnie podbiegła i mocno przytuliła. - Nawet tak nie myśl, jesteś cudownym chłopakiem.
- Nie prawda zawaliłem - przytuliłem się mocniej do brunetki, a dwie słone krople powoli stoczyły mi się po policzkach.
- A chcesz to naprawić? - zapytała odsuwając się trochę ode mnie.
- Tak - powiedziałem zgodnie z prawdą.
- To idź się szykować - powiedziała z uśmiechem po czym całując mnie w usta wygoniła z łóżka.
- No już idę - powiedziałem i zabierając ciuchy z szafy, poszedłem do łazienki.

Oczami Lucy

- Mamo idziemy już - zniecierpliwiona 4-latka zaczęłam odciągać mnie od ogłoszenia.

- Już skarbie już - powiedziałam zamyślona, po czym z uśmiechem na twarzy ruszyłam w stronę domu kultury.

Wchodząc do budynku od razu ujrzałam dużą ilość dzieci z rodzicami. Z uśmiechem wymalowanym na ustach, zaprosiłam rodziców do sali, a dzieci poprosiłam o poczekanie przed nią. Szybko omawiając plany z rodzicami ustaliliśmy parę szczegółów, po czym żegnając się z nimi zaprosiłam do środka maluchy.

- Dzień dobry - powiedziałam uśmiechnięta, kiedy wszystkie dzieciaki już siadły.

- Dzieeeeń doooobry - rozległ się nie równy chórek dziecięcych głosików.

- Mam dla was propozycję - powiedziałam od razu ciesząc się na samą myśl o moich planach - Co wy na to, aby wyjść na miasto dzisiaj i śpiewając po teatrem zbierali pieniądze na fundację pomagającym biednym i chorym zwierzaczkom?

- Taaaak - rozległy się głośne piski.

- A więc zapraszam na dwór - krzyknęłam i biorąc Sophie na ręce ruszyłam w stronę wyjścia z sali. nagle przede mną pojawiła się sylwetka....................................................> CDN.

PRZEPRASZAM ZA ZEPSUTĄ KOŃCÓWKĘ. ALE DO RZECZY. JAK KTOŚ CHCĘ BYĆ INFORMOWANY O NOWYCH ROZDZIAŁAM PROSZĘ O ZOSTAWIENIE W KOMENTARZU NAZWY NA TWITTERZE, ALBO NUMERU GG.... DZIĘKUJE TEŻ BARDZO, ALE TO BARDZO ZA WASZE BARDZO MIŁE KOMENTARZE...DO NASTĘPNEGO ROZDZIAŁU KOCHANI :*:*