Rozdział 8

Li - Dlaczego wszystko musi się spieprzyć - powiedział i przytulił się do mnie. Jego łzy zaczęły moczyć mi bluzkę. Chwilę potem ujrzałam jak jakiś typ z aparatem czai się aby zrobić nam zdjęcie.
K - Chodź - wstałam z ławki i wyciągnęłam dłoń w stronę mojego brata.
Li - Gdzie.
K - Do mojego czarodziejskiego miejsca - powiedziałam i posłałam mu uśmiech. Złapał mnie za rękę i z moją pomocą wstał z ławki.
Li - Prowadź.
K - Chodź tylko musimy się przebiec bo hiena na 9.
Li - Gdzie-zaczął się rozglądać.
K - Za krzaczkami, a więc w nogi - krzyknęłam i ciągnąc go za sobą rzuciłam się do biegu. Po 15 minutach truchciku dobiegliśmy do małej polanki, ukrytej między krzakami i drzewami.

Na drzewie stał mały domek na drzewie gdzie trzymałam gitarę, nuty i zeszyty z piosenkami, które napisałam. Trochę tego mam więc trochę zajęło mi przepisywanie, gdyż oryginały miałam w domu, a kopie tutaj. Siadłam pod drzewem, Liam cupnął zaraz obok mnie.

K - A więc co ci leży na sercu - powiedziałam tonem profesora.

Li - No bo ja od dziecka coś przeczuwałem.

K - Jak to.

Li - No bo dzieci zawsze są podobne do dwójki swoich rodziców,

K - Mów dalej.

Li - A ja byłem podobny tylko do taty. Nawet jakaś babcia w sklepie stwierdziła, że wdałem się w ojca, ale jestem też strasznie podobny do swojej mamy, a co najśmieszniejsze Karen stała obok mnie.

K - I co dalej było.

Li - I gdzieś jak miałem 16 lat chciałem zobaczyć kto jest moją mamą.

K - Iiii.

Li - I przegrzebałem papiery ojca. Tam znalazłem zdjęcie kobiety z roczną dziewczynką, co najlepsze ta dziewczynka wyglądała jak ja gdy miałem rok, no tylko z tą różnicą że miała niebieskie oczy i była dziewczyną.

K - Ale skąd pewność, że Karen nie jest twoją matką.

Li - Zrobiłem testy DNA.

K - Iiii.

Li - I wyszło, że jestem tylko synem Geoffa, a moja mama jest mi obca genetycznie.

K - Jednym słowem dupa - powiedziałam.

Li - No ja się wygadałem to może ty teraz to zrobisz - powiedział i posłał mi uśmiech.

K - Że co?

Li - No muszę poznać jakoś swoją siostrę.

K - Pytaj odpowiem na wszystko.

Li - okej, a więc jak znalazłaś to miejsce i czy ktoś jeszcze o nim wie.

K - O boziu no dobra. O tym miejscu wiem tylko ja i teraz ty. A co do pytania jak je znalazłam. To po śmierci taty uciekłam zapłakana ze szpitala i jakoś tutaj mnie nogi zaniosły.

Li - Jaki on był.

K - Kto?

Li - Twój tato.

K - Czuły, szczery, wojowniczy dużo by wymieniać. Dzięki niemu pokochałam muzykę i sztuki walki.

Li - Właśnie zaśpiewasz mi coś.

K - Ale ja nie umiem.

Li - Umiesz.

K - Muszę.

Li - No proszę. - zrobił minę smutnego psiaka.

K - No dobra - wspięłam się szybko po drzewie i wzięłam z domku gitarę i zeszyt z piosenkami, po czym zwinnie zeszła na dół.

Li - Jak ty tam wlazłaś.

K - Lata praktyki i opłacalność bycia chłopczycą - wyszczerzyłam się i siadłam na trawie.

Li - A więc śpiewasz.

K - A już - zaczęłam kartkować zeszyt, aż znalazłam to co chciałam. Siadłam wygodnie i zaczęłam grać, równocześnie śpiewając.

Otulałeś mnie,

Wyłączałeś mi światło

Chroniłeś mnie i uspokajałeś w nocy

Małym dziewczynkom zależy na takich rzeczach

Myłeś moje zęby i szczotkowałeś mi włosy

Wszędzie mnie zawoziłeś

Zawsze byłeś obok, kiedy się odwróciłam

Musiałeś robić to wszystko sam

Zapewnianie utrzymania, domu

To musiało być ciężkie

I kiedy nie mogłam spać w nocy,

A straszne rzeczy nie mogły wyjść z mojej głowy

Trzymałeś moją rękę i śpiewałeś mi

Gąsienico porzuć liść, kim zapragniesz możesz być

Nóżki małe, ale plany wielkie masz

Życzę Ci spełnienia marzen

Nie martw się i trzymaj się mocno

Obiecuje Ci, że przyjdę pewnego dnia

Motylku leć

Motylku leć (Motylku leć)

Machaj skrzydłami teraz nie możesz zostać

Zabierz tamte marzenia i spełnij je

Motyl odlatuje

Czekaliśmy na ten dzień

Od początku wiedziałam co zrobić

Motylku,

Motylku,

Motylku,

Motylku leć

Po zakończonej piosence spojrzałam na Liama, który siedział z zamkniętymi oczami.

K - E Liaś nie śpij - szturchnęłam go w bok.

Li - Co, co jest - powiedział wybudzony z transu.

K - Aż tak źle, że aż usnąłeś.

Li - Nie właśnie cudownie - powiedział i przytulił się do mnie - cieszę się, że jesteś moją siostrą.

K - O fajnie tylko że dusisz gorzej niż wąż boa, albo widok nagiego Stylesa.

Li - Co?

K - Jajeczko.

Li - Jak ty mówisz.

K - Po ludzku - powiedziałam a Liam zaczął mnie łaskotać. Odłożyła gitarę i zaczęłam przed nim uciekać. Nawet nie wiem kiedy wywaliłam się i śmiejąc się zaczęliśmy tarzać się po trawie.