Rozdział 1

Oczami Katie

Postanowiłam razem z Jewel, że na casting X Factora pójdziemy w przebraniu. Nie chciałyśmy, żeby ludzie nas postrzegali tylko jakie słodkie idiotki, spacerujące na kolejne bankiety i wydające kasę, którą nasza rodzina posiadała w miliardach.

K: Jak chcesz się ucharakteryzować? – zapytałam ciekawa co moja siostrzyczka wymyśli.

J: Myślałam o czymś Alla’Manga. Kolorowe peruki na głowie, śmieszne krótkie sukieneczki. Co o tym myślisz?

K: Myslę, że w końcu strój odda Twoją szaloną psychikę.

Chichrając się poszłyśmy się szykować. Postanowiłam, że tylko trochę zmienię styl. Na bardziej coś w stylu plastikowej babki. Rzadko kiedy byłam sztuczna więc pomyślałam że to będzie super kamuflaż. Zrobiłam ostry makijaż, zbyt podkreślając oczy i wydłużając rzęsy, a do tego założyłam miniówę i top a na to jakąś narzutkę siateczkową.  Wyszłam ze swojego pokoju i zeszłam do hollu. Jewel już czekała.

J; aaaa plastik. – zaśmiała się.

K: ty nie wyglądasz lepiej. Fioletowe włosy? Serio?

J: Zaczynam się stresować powoli. Śpiewanie to Twoja pasja. Ty zawsze chciałaś to robić.

K: Bierz to jak jakąś dobrą zabawę. Damy radę, a jak przejdziemy to obiecuję Ci że wykupię dla Ciebie fabrykę Haribo.

J: WooHooo będę miała osobiste miśki.

                Na miejsce dojechałyśmy wspierając się nawzajem w samochodzie. Wokół hali stały już tłumy ludzi. Nie wierzyłyśmy, że chciałyśmy to zrobić, ale satysfakcja z pokazania ludziom, że jesteśmy zajebiste bez naszego nazwiska, była ekstra nagrodą. Odebrałyśmy nasze numery i okazało się, że musimy czekać parę godzin. Przez kilka godzin można było wiele zrobić. Poznać mnóstwo ludzi i w ogóle. Atmosfera była super. Ludzie grali na gitarach, śpiewali i śmiali się. Usiadłyśmy niedaleko chłopaka z gitarą, z blond włosami i super niebieskimi oczami. Dobór towarzysza nie był przypadkowy, bo chłopak mógł okazać się spoko.

K: Masz zamiar śpiewać przy akompaniamencie gitary.

Chłopak odezwał się z irlandzkim akcentem:

N.H. Nie nie jestem na tyle odważny, zaśpiewam przy nagraniu profesjonalnym. A tak w ogóle to Niall jestem.

Ja: Hej a ja Stella – nie chciałam go okłamywać, ale nie mogłam mu powiedzieć, że nazywam się Katie, bo całą szopkę szlak by trafił.

J: A ja Jew, się znaczy Jewonicks, w skrócie Niki – Jewel o mało nie wpadła. Miałam ochotę ją strzelić, ale imię jakie wymyśliła było tak śmieszne, że nie potrafiłam na nią na huczeć.

Musiałam iść do łazienki więc zostawiłam Jewel z Niallem. Mam nadzieję, że nie wymyśli czegoś głupiego. Nie miałam szansy rozszerzyć tej myśli, gdyż nagle poczułam na sobie wilgoć

K: Cholera. Czy to jest Cola? – krzyknęłam.

L.P. Nie pepsi – chłopak wyglądał na speszonego.

Ja: Dobra nie ważne, ale radziłabym Ci uważać – podniosłam wzrok i zobaczyłam piękne brązowe oczy, w których mogłabym się zgubić. Nie miałam jakoś ochoty dzisiaj na nikogo krzyczeć, chyba te stresowa sytuacja przed przesłuchaniem nie działała dodatnio na mnie.

L.P. Naprawdę przepraszam – chłopak był taki słodki.

K: nie szkodzi – uśmiechnęłam się.

L.P. Tak w ogóle to jestem Liam, ale muszę już iść, bo zaraz moja kolej

K: więc życzę powodzenia

L.P. Poznałem przed chwilą piękną dziewczynę, więc szczęście chyba mi dopisuje.

K: Jaką piękną dziewczynę? – zapytałam podrajcowana, bo chłopak mi się spodobał.

L.P. Ogólnie chyba jest tu tancerką, ale nie jestem pewien – zacisnęłam zęby i miałam ochotę kopnąć go w jaja. Chyba to zauważył, bo powiedział szybko

L.P : Ty też masz ładne rysy twarzy, tylko że ja wolę naturalne piękno, a ty jakby to powiedzieć, zalatujesz trochę plastikiem. – Chciałam mu wywrzeszczeć w twarz, że jest kretynem i że to wszystko tylko po to, żeby pokazać światu prawdziwe oblicze, a normalnie jestem naturalna, ale powstrzymałam się i tylko powiedziałam.

K: Chyba się spieszyłeś na przesłuchanie – i poszłam do łazienki.

                Na castingu od razu nas przyjęli do 2 etapu. Całe jury było zachwycone, choć Cheryl była trochę sceptycznie do nas nastawiona. Niallowi się nie poszczęściło. Nie przyjęli go a gdy wyszedł zza kulis zapłakany od razu go przytuliłam

K: tak mi przykro

N.H. Dziękuje za wsparcie jesteś świetna ale to nie zmienia faktu, że się nie dostałem. – Jewel się wkurwiła, poszła do łazienki, gdy ja przytulałam i uspokajałam Nialla, zdjęła perukę i wparowała na scenę jako Jewel

J: Czy wy idioci nie macie słuchu – zaczęła – Simon jak możesz pozwolić, żeby tak wspaniałe talenty odpadły tylko dlatego że ta franca Cheryl tak mówi?

S: Jewel nie mogę nic zrobić. Nawet jeśli wasza rodzina jest sponsorem. Nie mamy tylu miejsc.- powiedział ze smutkiem.

J: Czy ty czasem myślisz? Wystarczy wam tylko jedno miejsce na grupę. Stwórzcie ją i pocałuj w dupsko Cheryl ode mnie za jej idealny słuch – wykrzyczała i wróciła do nas. Simon był kochany. Dobrał 5 chłopaków i stworzył grupę, wśród nich znalazł się Niall i Liam. Od tej pory będziemy mieszkały z nimi w jednym domu jurorskim, przynajmniej do czasu, aż ktoś odpadnie. Niall był prze szczęśliwy i nie wiedział jak to możliwe. Jewel stała z nami i się cieszyła. Skierowałam się do niej i powiedziałam nieme Dziękuję. Chyba tylko ja byłam w pełni świadoma tego, że chłopcy powrócili do gry tylko dzięki forsie którą wykładamy na ten program.